MOJE HOBBY - MOJA PASJA

Jazda konna staje się coraz bardziej popularnym sportem w Polsce. Żeby jeździec konno nie trzeba od razu startować w zawodach, można po prostu cieszyć się z przebywania ze zwierzęciem i uprawiać jeździectwo rekreacyjnie.
Jazda rekreacyjna jest doskonałą formą odprężenia, nabrania kondycji i dbania o zdrowie.

Żeby spaść, trzeba najpierw wsiąść - głosi stara zasada. I jest w tym sporo prawdy. Nauka jazdy konnej to zagadnienie dla wielu miłośników koni. Wybór odpowiedniego ośrodka i instruktora, stawianie pierwszych kroków w jeździectwie to nie lad wyzwanie. Od czego zaczynać, jak przygotować się do jazdy konno - każdy ma na to swój sposób, ale spróbowanie to podstawa

ODZNAKI

01.01.2004 został wprowadzony przez PZJ (Polski Związek Jeździecki) system Odznak Jeździeckich

Egzamin składa się z dwóch części: praktyki i teorii. Część praktyczna obejmuje siodłanie i kiełznanie konia oraz podstawowe dopasowanie sprzętu, wiązanie i prowadzenie konia w ręce, prawidłowe podejście do konia oraz odczytywanie jego reakcji i intencji. Należy również wykonać na czworoboku wg określonego programu w prawidłowym dosiadzie i przy odpowiednim użyciu pomocy trzy chody: stęp, kłus, galop. Potem przychodzi pora na parkur. Do pokonania są 4 przeszkody do 70 cm, w tym jedna to cavaletti z kopertą, pokonywane z kłusa. Dla kuców przeszkody są obniżone do 60 cm. Na koniec należy pokazać galop na odcinku 200 metrów w półsiadzie i zatrzymać się przed zaznaczoną linią. Przejście powinno odbywać się przez kłus.
Podczas czworoboku wymagane jest kiełznanie wędzidłowe, dopuszczalne jest posiadanie bata oraz wodzy pomocniczych, np. wytoku, wypinaczy. Nie wolno natomiast mieć ostróg.
Przy skokach upadek z konia lub drugie nieposłuszeństwo powodują eliminację.

Srebrna Odznaka Jeździecka - aby móc przystąpić do egzaminu, kandydat musi posiadać Brązową Odznakę, od której zdobycia minęło co najmniej sześć miesięcy. Egza-min składa się z trzech części: ujeżdżeniowej, skokowej i teoretycznej. Część ujeżdzeniowa polega na wykonaniu czworoboku klasy P (program P-4 z oceną co najmniej 5,0). W trakcie przejazdu jeździec musi mieć założone ostrogi. Natomiast zabronione jest używanie jakichkolwiek wodzy pomocniczych. Podczas części skokowej do poko-nania jest parkur składający się z 6 przeszkód, w tym z jednej kombinacji podwójnej. Wysokość przeszkód dla dużych koni wynosi 90 cm, na-tomiast dla kuców jest obniżona do 75 cm. Eliminację powoduje pierwszy upadek z konia lub drugie nieposłuszeństwo. O zaliczeniu bądź jego braku decyduje dwóch członków Wojewódzkiej Komisji Egzaminacyjnej. Podczas części teoretycznej na-leży odpowiedzieć na co najmniej połowę zadanych pytań. Pytania pochodzą, tak jak w przypadku Brązowej, jak i Złotej Odznaki, z zestawu, który można pobrać na stronie PZJ. Wszystkich na Srebrną Odznakę jest 272 (a na Brązową Odznakę 392), natomiast podczas egzaminu zadawanych jest tylko kilka. 


Złota Odznaka. Jest konieczna przy przyjęciu na egzamin wstępny na kurs instruktorów sportu Polskiego Związku Jeździeckiego dla tych kandydatów, którzy przed dniem 01.01.2007 nie byli zarejestrowani jako zawodni-cy w PZJ lub WZJ. Aby jeździec mógł przystąpić do „walki o złoto", musi minąć pół roku od zaliczenia egzaminu na „srebro". Tak jak w przypadku srebrnej odznaki, mamy tu trzy części: ujeżdżeniową, skokową i teorię. Ujeżdżeniowa polega na zaprezentowaniu elementów z programu P: stęp swobodny, stęp pośredni, kłus ro-boczy, kłus pośredni, galop roboczy, kontrgalop, ustępowanie od łydki z głową do ściany w stępie i w kłusie. Jeździec w czasie 15 minut prezentuje wyżej wymienio-ne elementy, a w tym czasie komisja ocenia jego dosiad, poprawność użycia pomo-cy oraz czy wszystko odbywa się zgodnie z teorią jazdy konnej. Potem egzaminator prosi o wykonanie kilku ćwiczeń, które również pochodzą z programu klasy P. Po zaliczeniu tej części udajemy się na parkur. Tam czekają już na nas przeszkody o wysokości do 90 cm i szerokości 1 m (dla pony przeszkody obniżone o 10 cm). Sposób ułożenia parkuru jest taki sam, jak dla instruktorów sportu. Pierwszy upadek eliminuje, tak samo jak drugie nieposłuszeństwo. Oceniana jest równowaga, tempo, prawidłowe najazdy, prawidłowe odbicie, dosiad, użycie pomocy oraz spo-sób pokonywania poszczególnych przeszkód. I teraz pozostaje już tylko część teo-retyczna. Pytania dotyczą znajomości rozdziałów 1-10, 15 i 16 z „Akademii Jeździeckiej - część 1", po jednym pytaniu z każdego rozdziału. Na tym kończy się egzamin oraz całe trzystopniowe „szkolenie".

DYSCYPLINY JEŹDZIECKIE

Służewiec Derby – najważniejsza, klasyczna gonitwa selekcyjna dla 3-letnich ogierów i klaczy koni pełnej krwi angielskiej, wypadająca w polskim terminarzu gonitw w pierwszą niedzielę lipca. Dystans gonitwy wynosi 2400 metrów. Ogiery w gonitwie niosą wagę 59 kg (waga jeźdźca plus siodło), a klacze 57 kg. Obok rozgrywanej kilka tygodni wcześniej gonitwy na dystansie 1600 metrów (Nagroda Rulera) oraz kilka tygodni później gonitwy na dystansie 2800 metrów (Nagroda St. Leger) wchodzi w skład tzw. Potrójnej Korony. Gonitwa ma duże znaczenie hodowlane i zwycięzca gonitwy po zakończeniu kariery wyścigowej jest z reguły użytkowany w hodowli koni pełnej krwi angielskiej (folblutów). Warszawskie Derby są rozgrywane od drugiej połowy XIX wieku. Do 1938 roku gonitwy (w tym Derby) rozgrywane były na starym torze przy ulicy Polnej (Pole Mokotowskie). Na Służewcu Derby rozgrywane są od roku 1939 (z przerwą w latach II wojny światowej: 1940-1945).

WKKW (Wszechstronny Konkurs Konia Wierzchowego) – olimpijska konkurencja jeździectwa, jeden z najbardziej widowiskowych sportów konnych wspierany przez Międzynarodową Federację Jeździecką (FEI). Jest wszechstronnym sprawdzianem konia i jeźdźca, wymagającym dużego doświadczenia. Zawody odbywają się najczęściej w czasie trzech dni, podczas których przebiegają trzy różne próby sprawności jeźdźca i konia

Ujeżdżenie (też: dresaż, z fr. dressage – tresura) – olimpijska konkurencja jeździectwa wspierana przez Międzynarodową Federację Jeździecką (FEI). W nowoczesnym ujeżdżeniu, jeździec i koń wykonują serię określonych wcześniej ruchów, zwanych figurami na czworokątnej arenie, zwanej czworobokiem^[1]. Znajomość podstaw tej dyscypliny jest konieczna przy uprawianiu innych dyscyplin jeździeckich, np. skoków. Ujeżdżenie jest też jedną z trzech prób, jakie obejmuje WKKW

Woltyżerka – dyscyplina jeździecka, obecnie jako jedna z 7 dyscyplin wspierana jest przez Międzynarodową Federację Jeździecką (FEI). W dyscyplinie tej zawodnik lub grupa zawodników wykonuje zróżnicowane ćwiczenia gimnastyczne i akrobatyczne nagalopującym lub stępującym koniu, prowadzonym na lonży.Współczesna woltyżerka nie jest jednak wyłącznie odrębną dyscypliną; podobnie jak w czasach dawniejszych, stanowi często element przygotowań w uprawianiu innych dyscyplin jeździeckich: jako element nauki jazdy konnej początkujących oraz jako część treningu dla zaawansowanych

Powożenie – jedna z najstarszych konkurencji jeździeckich, obecnie jest jedną z 7 dyscyplin wspieranych przez Międzynarodową Federację Jeździecką (FEI). W dyscyplinie tej powożący siedzi w pojeździe zaprzęgowym i kieruje koniem, parą lub czwórką koni

 

Reining - konkurencja jeździecka w stylu westernowym polegająca na jak najdokładniejszym przejechaniu schematu (zwanego w Reiningu Patternem). Cały przejazd wykonuje się w galopie, prowadząc konia jedną ręką. Reining jest często nazywany ujeżdżeniem w stylu western.

 

Skoki przez przeszkody – olimpijska konkurencja jeździectwa, jedna z siedmiu wspieranych przez Międzynarodową Federację Jeździecką (FEI). W konkurencji tej, koń i jeździec pokonują przeszkody ustawione na torze zwanym parkurem z jak najmniejszą liczbą błędów

 

NAJWYŻSZY SKOK PRZEZ PRZESZKODĘ

REKORDY GUINESSA KONI

Najdłuższy koński ogon

Właścicielką najdłuższego ogona jest klacz JJS Summer Breeze z Kansas. Długość jej ogona to 3,81 m. Rekordzistką została 23 sierpnia 2007.

Najdłuższy dystans pokonany na dwóch nogach

Tego wyczynu dokonał pan Gregory Ancelotti z Włoch na koniu Doc. Ich wynik to 29,03 m. Rekord został pobity podczas programu telewizyjnego Światowe Rekordy Guinnessa w Milanie w 2009 r.

Najstarsze konie bliźnięta

Najstarszymi bliźniętami wśród koni są Taff i Griff z Wielkiej Brytanii. Ogiery urodziły się w 1982 roku i całe życie spędziły razem, zabawiając turystów w londyńskim zoo.

Najdłużej żyjący koń

Najdłużej żyjącym koniem, jaki kiedykolwiek chodził po świecie był Old Billy urodzony w 1760 r. Padł 27.11.1822 r. osiągając niesamowity wiek 62 lat. Drugim rekordzistą w tej kategorii jest Shayne rasy Irish Draught – 51 lat.

Najszybszy koń

Najszybszym koniem był Big Racket, który osiągnął zdumiewającą prędkość 69,9 km/h w gonitwie na ćwierć mili w Meksyku 5 lutego 1945 r.

Najmniejszy koń

Najmniejszym zarejestrowanym koniem był ogier Little Pumpkin rasy falabella, urodzony 15.04.1973 r. Miał on 35,5 cm wzrostu i ważył 9 kg w 1975 r. Obecnie rekordzistą w tej kategorii jest Einstein.

Najwyższy koń

Najwyższym udokumentowanym koniem był wałach rasy shire, o imieniu Samson. Urodził się w 1846 r. W 1850 r. mierzył 215 cm i ważył 1524 kg. Obecnie, najwyższym koniem na świecie jest Big Jake.

Najstarszy koń wyścigowy

Najstarszym koniem wyścigowym pełniej krwi był Tango Duke urodzony w 1935 r. Padł 25.01.1978 r. w wieku 42 lat.

Najdłuższy koński skok

Najdłuższy skok nad przeszkodą wodną wykonał koń imieniem Something pod Andre Ferreirą w Johannesburgu 25 kwietnia 1975 r. Długość skoku to około 8,25 m (27 stóp i 6 cali)

Największa ilość zrobionych salt na grzbiecie konia

James Robinson wykonał 23 salta na grzbiecie konia w cyrku Spaldinga i Rogersa. Miało to miejsce w Pittsburghu w Pensylwanii w 1856 r.

Największa piramida z ludzi na biegnącym koniu

Najwyższą piramidę na grzbiecie poruszającego się konia ustawili trzej cyrkowcy z Zapashny Brothers Circus w Rosji. Dokonali tego 17 czerwca 2011 r.

Najwyższa nagroda za wygraną gonitwę

Najwyższa nagroda za wygraną gonitwę wynosi 2,4 miliona dolarów (2400000 $). Można ją otrzymać, zwyciężając w Dubai World Cup.

NAJLEPSI Z NAJLEPSZYCH

Tomasz Dul (ur. 1949, zm. 25 lutego 2005 koło Warki) – polski dżokej.

Nazywany "królem Służewca", był jednym z najlepszych dżokejów w historii polskich wyścigów konnych, obok Mieczysława Mełnickiego i Jerzego Jednaszewskiego. Odniósł m.in. pięć zwycięstw w Derby, sześciokrotnie zwyciężał w wyścigu o Nagrodę Prezesa Rady Ministrów, trzy razy w Wielkiej Warszawskiej. W 2000 wygrał 139 wyścigów w sezonie (polski rekord po II wojnie światowej).

W styczniu 2005 złożył egzamin trenerski. Miesiąc później zginął w wypadku samochodowym.

Alberto Larraguibel Morales kapitan .

Pobił rekord świata na najwyższy skok przez przeszkode na koniu Huaso 5 lutego 1949 r. w Santiago w Chile. Wysokość wynosi 2,47m . 

TOMASZ KLEIN polski rekordzista w najwyższym skoku przez przeszkodę (2.20m) . Skok wykonał na koniu imieniem Larissa . Rekord został ustanowiony w Gałkowie w 10 lipca 2010 roku.