Egzamin składa się z dwóch części: praktyki i teorii. Część praktyczna obejmuje siodłanie i kiełznanie konia oraz podstawowe dopasowanie sprzętu, wiązanie i prowadzenie konia w ręce, prawidłowe podejście do konia oraz odczytywanie jego reakcji i intencji. Należy również wykonać na czworoboku wg określonego programu w prawidłowym dosiadzie i przy odpowiednim użyciu pomocy trzy chody: stęp, kłus, galop. Potem przychodzi pora na parkur. Do pokonania są 4 przeszkody do 70 cm, w tym jedna to cavaletti z kopertą, pokonywane z kłusa. Dla kuców przeszkody są obniżone do 60 cm. Na koniec należy pokazać galop na odcinku 200 metrów w półsiadzie i zatrzymać się przed zaznaczoną linią. Przejście powinno odbywać się przez kłus.
Podczas czworoboku wymagane jest kiełznanie wędzidłowe, dopuszczalne jest posiadanie bata oraz wodzy pomocniczych, np. wytoku, wypinaczy. Nie wolno natomiast mieć ostróg.
Przy skokach upadek z konia lub drugie nieposłuszeństwo powodują eliminację.
Srebrna Odznaka Jeździecka - aby móc przystąpić do egzaminu, kandydat musi posiadać Brązową Odznakę, od której zdobycia minęło co najmniej sześć miesięcy. Egza-min składa się z trzech części: ujeżdżeniowej, skokowej i teoretycznej. Część ujeżdzeniowa polega na wykonaniu czworoboku klasy P (program P-4 z oceną co najmniej 5,0). W trakcie przejazdu jeździec musi mieć założone ostrogi. Natomiast zabronione jest używanie jakichkolwiek wodzy pomocniczych. Podczas części skokowej do poko-nania jest parkur składający się z 6 przeszkód, w tym z jednej kombinacji podwójnej. Wysokość przeszkód dla dużych koni wynosi 90 cm, na-tomiast dla kuców jest obniżona do 75 cm. Eliminację powoduje pierwszy upadek z konia lub drugie nieposłuszeństwo. O zaliczeniu bądź jego braku decyduje dwóch członków Wojewódzkiej Komisji Egzaminacyjnej. Podczas części teoretycznej na-leży odpowiedzieć na co najmniej połowę zadanych pytań. Pytania pochodzą, tak jak w przypadku Brązowej, jak i Złotej Odznaki, z zestawu, który można pobrać na stronie PZJ. Wszystkich na Srebrną Odznakę jest 272 (a na Brązową Odznakę 392), natomiast podczas egzaminu zadawanych jest tylko kilka.
Złota Odznaka. Jest konieczna przy przyjęciu na egzamin wstępny na kurs instruktorów sportu Polskiego Związku Jeździeckiego dla tych kandydatów, którzy przed dniem 01.01.2007 nie byli zarejestrowani jako zawodni-cy w PZJ lub WZJ. Aby jeździec mógł przystąpić do „walki o złoto", musi minąć pół roku od zaliczenia egzaminu na „srebro". Tak jak w przypadku srebrnej odznaki, mamy tu trzy części: ujeżdżeniową, skokową i teorię. Ujeżdżeniowa polega na zaprezentowaniu elementów z programu P: stęp swobodny, stęp pośredni, kłus ro-boczy, kłus pośredni, galop roboczy, kontrgalop, ustępowanie od łydki z głową do ściany w stępie i w kłusie. Jeździec w czasie 15 minut prezentuje wyżej wymienio-ne elementy, a w tym czasie komisja ocenia jego dosiad, poprawność użycia pomo-cy oraz czy wszystko odbywa się zgodnie z teorią jazdy konnej. Potem egzaminator prosi o wykonanie kilku ćwiczeń, które również pochodzą z programu klasy P. Po zaliczeniu tej części udajemy się na parkur. Tam czekają już na nas przeszkody o wysokości do 90 cm i szerokości 1 m (dla pony przeszkody obniżone o 10 cm). Sposób ułożenia parkuru jest taki sam, jak dla instruktorów sportu. Pierwszy upadek eliminuje, tak samo jak drugie nieposłuszeństwo. Oceniana jest równowaga, tempo, prawidłowe najazdy, prawidłowe odbicie, dosiad, użycie pomocy oraz spo-sób pokonywania poszczególnych przeszkód. I teraz pozostaje już tylko część teo-retyczna. Pytania dotyczą znajomości rozdziałów 1-10, 15 i 16 z „Akademii Jeździeckiej - część 1", po jednym pytaniu z każdego rozdziału. Na tym kończy się egzamin oraz całe trzystopniowe „szkolenie".
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz